แก้วประเสริฐ
*** ราหูอมจันทร์ **
โอ้แสงสูรย์ประดับจวนลับแสง
แขรอนแรมพลิ้วเพริศเฉิดแสงฉาย
ประกายส่องเจิดจ้าฟ้าพรรณราย
ใยประกายหมองหม่นยลแลเลือน
เสมือนหนึ่งตรึงพสุธาหาบรรเจิด
ร่าเริงเลิศกลับกลายคล้ายปาดเฉือน
ความปวดร้าวดาวรายไม่อาจเยือน
ล้วนกลาดเกลื่อนเมฆาราหูหมู่วิไล
โถแปรผันเปลี่ยนแปลงแฝงสิ่งเศร้า
แสนคลุกเคล้าแผ่นหล้าผ่านฟ้าใส
มวลแนวผองปองแผ่วสิ้นครองไป
ซ่านฤทัยใฝ่มลายสิ้นจินต์เรืองรอง
อสูรร่ายร้ายเหลิงเพลิงพิศวาส
เพลิงอำนาจฤทธามากราดสนอง
สู่พสุธาคร่ำครวญล้วนหมดปอง
สิ้นนวลทองผ่องพลิ้วปลิวดวงใจ
ดวงหฤทัยสิ้นสุดรุดความหวัง
มวลแห่งพลังหมดแล้วแนวผ่อ
หน้าส่วนตัว
6011
22
0
