คนผิงดาว
สายลมพัดผ่านมาเข้าสู่หน้าหนาว
สายลมเบาเบาพัดผ่านใจคนเหงาเหงา
ดั่งแมงปอปีกบางบินถลาลมใต้เงาดาว
กับเรื่องราวของเจ้าที่เก็บไว้ในความทรงจำ
สายลมเจ้าเอ๋ย
อย่างพัดแรงเลยได้ไหม
ฉันไม่มีแรงพอที่จะบินท้าลมแรงต่อไป
เพราะว่าด้วยตัวและกายใจฉันเพียงบางบาง
ดั่งเหมือนแมงปอปีกบางในตอนนี้
ไม่อาจสู้แรงลมที่มีบินต่อไปได้
ถลาตัวไปตามสายลมพัดพาไป
สู่หนใดก็ได้แล้วแต่สายลม
หวนมานึกถึงตัวเราที่เป็นอยู่ตรงนี้
ไม่แตกต่างเหมือนชีวีแมงปอนั้นได้
ตั้งแต่วันที่เธอมาลาร้างและห่างไกล
ชีวิตนี้ก็สิ้นไร้แม้ฝันที่จะก้าวเดินไป
หนทางชีวิตยังรู้ว่าอีกยาวไกล
จะ