คนกุลา
.
............
ระลอกคลื่นเขียวริ้วทิวใบข้าว
ลมฝนราวทั่วฟ้าทาสีหม่น
บางทุ่งทองรองเรืองเหลืองปะปน
ระลอกชลริ้วริ้วทิวฝนปรอย
.
พุ่มทิวไม้ใบหนาชายคาบ้าน
คันชลธารล่องเลียบเทียบทางน้อย
ต้นตาลตั้งยืนต้นเหมือนคนคอย
ควันไฟลอยอ้อยอิ่งทิ้งกรุ่นควัน
.
เมื่อบ้านนาวันใหม่เปลี่ยนไปมาก
เหมือนเราจากมานานเพื่อสานฝัน
ไร้กองฟางนางคอยชมลอยจันทร์
ไร้รอยควั่นคมเคียวเกี่ยวคอรวง
.
แต่ที่ยังเตือนย้ำซ้ำซ้ำซาก
คือความยากจนจริงยิ่งใหญ่หลวง
หวานคำปลอบนานล้ำถ้อยคำลวง
ยกว่าปวงชาวนาดังสันหลังไทย
.
เป็นสันหลังที่อ่อนแอและผุกร่อน
จึงแรมรอนร้อนเร่าเข้าเมืองใหญ่