ยังเยาว์
น้ำตาเอ่อ ล้นมา คืนฟ้าหม่น
คิดถึงคน เคยเคียงข้าง แล้วห่างหาย
น้ำฝนหยด รดน้ำตา พร่ากระจาย
ดาวพร่างพราย เกลื่อนนภา กลับลาไกล
ความรวดร้าว หนาวเหน็บ ที่เก็บอยู่
ออกจากลู่ วิ่งวน ชนเข้าให้
กระแทกย้ำ ซ้ำรอยเดิม เพิ่มเข้าไป
ประกาศชัย เอาเจ็บวาง ที่กลางทรวง
แผลกำลัง เยียวยา ท่าจะปริ
แยกเผยผลิ เลือดรินหลั่ง มิคั่งหวง
ฉุดกระชาก ลากใจ ไปทั้งดวง
ติดในบ่วง เหวลึก ผนึกร้าย
ใช้เวลา รักษาแผล ดูแลอยู่
แต่ไม่รู้ กี่คืนกัน ถึงวันหาย
ยังแสบร้อน เกินทน ทุรนทุราย
มองข้างกาย เงียบเหงา เฝ้าละเมอ
กินคนเดียว เที่ยวลำพัง ยังเปล่าเปลี่ยว
เวลาเหลียว มองมุมเก่า เศร้าเสมอ
มุมนั้นใช่ อีกมุมนี้ เคยมี
1003
9
0
หน้าส่วนตัว
