กาลครั้งหนึ่งเคยรักรักหมดใจ โลกสดใสใจสุขรักสมฝัน หวานละมุนเยิ้มหยาดเติมให้กัน สายสัมพันธ์ยืดยาวนานนับปี รสวจีที่หยดหล่นหยดหยาด จึงไม่อาจลืมคืนวันอันสุขี รักหวานซึ้งตรึงใจให้เปรมปรี ดวงฤดีมีสุขแสนงดงาม เมือวันหวานผ่านไปใจหมดรัก ศรรักปักกลับเป็นดั่งเสี้ยนหนาม คอมทิ่มแทงตอกย้ำทุกโมงยาม เมือสิ้นความรักจึงร้าวหมดค่าลง จริงหรือลวงบ่วงรักเคยถักร้อย เมือผลพลอยความรักแค่ความหลง สุขชั่ววูบทุกข์ล้นควรปลดปลง รักยืนยงคงมั่นนั้นไม่จริง