กวีบ้านไร่
ถึงว่างานจะหนัก รักเลยต้องเหี่ยวบ้าง
แต่น้ำค้างที่ค้างใจยัง คงชุ่มชื่นมิขาดหาย
โทรศัพท์ อาจขาดเสียงบ้าง ยามเหนื่อยกาย
แต่ก็คลายความเหงา ด้วยเข้าใจกัน
แม้นว่างานจะหนัก รักยังคงชูช่อ
เพราะหวังยังรอ เลี้ยงช่อรัก ให้สุขสันต์
อาจมีบ้าง ที่แอบเหงา เป็นบางวัน
ผ่านได้นั้น เพราะฉันมั่นใจเธอ
งานเธอหนัก งานฉันยุ่ง เพราะมุ่งรัก
แต่ใจทัก ฮึดสู้ อยู่เสมอ
เพราะมองเห็นอนาคตหวังได้เคียงเธอ
หมายพบเจอ ความฝันในวันไกล
ฉันจึงเก็บเล็ก ผสมน้อย คอยความหวัง
สองเรายัง ห่อใจ ให้สุกใส
อนาคต สองเราต้องเป็นไป
ด้วยดวงใจ หมายมั่น ในวันรอ