ริมฝีปากบางที่ฉันเคยได้สัมผัส สองตาที่ฉันหลงรักแต่กลับสะท้อนภาพใคร เพียงใบไม้ปลิดปลิว สายลมพลิ้วอ่อนไหว เพียงชั่วฤดูกาลเธอเปลี่ยนไป ทิ้งเพียงคำรักไว้ให้จดจำ มีประโยชน์อันใดเล่า ที่ฉันมัวเมากับความหลัง ถามใจตัวเองทุกวี่วัน คำตอบคือความทรงจำยังฝังใจ รอยรักยังคงอุ่นในกาย ปล่อยใจตัวเองให้ไร้ความหมายอย่างเต็มที่ อีกซักคืน ขอแค่อีกซักคืนเถิดคนดี ที่ฉันจะมีความนึกคิดถึงเธอ ไร้สิ้นแล้วคราบน้ำตา วันเวลาทรมานที่นานเนิ่น จะหยุดลงไร้ความปวดร้าวใดมาต่อเติม --- หยุดลงพร้อมลมหายใจสุดท้ายที่ฉันมี
924
1
0
หน้าส่วนตัว
