ครูพิม
ยี่สิบปี ที่พ่อ ต้องต่อสู้
มีพี่อยู่ ข้างกาย มิหน่ายแหนง
โรคร้ายรุม พี่อยู่ใกล้ ได้เป็นแรง
โรคสำแดง พิษร้าย ใจร้าวราน
สัจธรรมแห่งชีวิต พินิจแล้ว
ไม่อาจแคล้ว การลับ ดับสังขาร
ชีวิตหนึ่ง เกิดและดับ ลับวิญญาณ
ชนพบพาน ตามวิถี ชีวิตคน
ขอพี่อย่า เศร้าใจ ไปเลยนะ
พ่อท่านละ สังขาร อันสับสน
เหลือเพียงเรา มิสิ้น การดิ้นรน
สู้อดทน รอวันจบ พบเช่นกัน
ความทรงจำ งดงาม ยามมีพ่อ
ท่านเคยก่อ ปลูกสร้าง บนทางฝัน
จะสถิต แนบใน ใจนิรันดร์
ลูกหลานนั้น รำลึก ถึงพระคุณ
วอนองค์เทพ เสพสวรรค์ เปิดม่านฟ้า
ช่วยเมตตา รับพ่อ ก่อเกื้อหนุน
คุณความดี เมตตา ช่วยการุณ
2404
6
0
หน้าส่วนตัว
