แดดเช้า
แผ่นดินหวานยามเช้าเหงาแค่ไหน
สายลมชื่นเพียงใดยามไหวหวั่น
หอมน้ำฝนหล่นโปรยใจโหยพลัน
อุ่นอวลฝันยามหลับตา - ราตรีร้าว
ทุกนาทีที่หัวใจไม่หยุดคิด
นิรมิตฝันสวยสดบนหมอกหนาว
พร่างภาพเธอเป็นฉากตอนของเรื่องราว
รินน้ำตาต่างข้าว ... ในบางคำ
ได้แค่ซึ้งติดตรึง - คิดถึงมาก
ใจเพียรฝากถ้อยเรียงเพียงเพ้อพร่ำ
เขียนอักษรากลางอากาศวาดลำนำ
ฝากลมร่ำกระซิบหูให้รู้กัน
ได้แต่คิดไม่ทำจึงช้ำหนัก
เก็บกดนักหนอหัวใจไยไหวหวั่น
เพราะหวาดวุ่นขุ่นหมองข้องตีบตัน
เกรงสัมพันธ์แปรปรวน ... ล้วนช้ำใน
แผ่นดินหวานทุกครั้งมอง ... หม่นหมองรัก
แม้ตระหนักสายลมชื่น ... ก็ขื่นได้
หอมน้ำฝนหล่นโปรย ... แต่โรยใจ
อุ่นอ