พิมญดา
เคยคาดหวังมากมายที่รายล้อม
แต่ต้องยอมแพ้พ่ายความผิดหวัง
จะไขว่คว้าอันใดไม่จีรัง
สุดจะหยั่งยากถึงจึงต้องตรม
ห้วงคำนึงโดดเดี่ยวเหนี่ยวโน้มจิต
เหมือนลิขิตชีวิตให้ขื่นขม
ปราถนาสิ่งใดไม่ภิรมย์
มันถาโถมย่อยยับจับทั้งใจ
เรียกตัวช่วยที่ไหนไว้ปรึกษา
เห็นมีแต่น้ำตาที่รินไหล
จะกู่ก้องร้องเรียกกับผู้ใด
นอกจากใจตัวเอง.เพียงเดียวดาย
ดูเหมือนว่าครายิ้มทิ่มหัวอก
น้ำตาตกข้างในใจสลาย
หากวันนี้พรุ่งนี้คือวันตาย
ยอมแพ้พ่ายลับลา. ..พาลบเลือน
กอดตัวเองเอาไว้ให้แน่นหนัก
หากความรัก-ความจริงไม่แม้นเหมือน
ทุกสิ่งอย่างนำพามาบิดเบือน
แล้วซ่อนเงื่อนรอยกรรม..ช้ำชีวี
2338
7
0
หน้าส่วนตัว
