เหงาเอยเหงาใจ มีไหมใครรู้นัยในความเหงา ช่วงแบ่งปันฉันรู้เพื่อบรรเทา กล่อมเกลาเงาเหงาบางจางหายไป เหงาหัวใจใครจะรู้ ยามเมืออยู่คนเดียวจิตหวั่นไหว นั่งมองเดือนดาราฟ้ากว้างไกล หยดน้ำตารินไหลไม่รั้งรอ เมือความเหงาเคล้าเคลียความคิดถึง ดุจประหนึ่งตรึงทรวงพ่วงวอนขอ ให้ความเหงาเบาบางแค่นั้นพอ ไม่อยากพ้อต่อเหงาอยู่ทุกวัน ยิ่งห่างไกลให้เห็นว่าห่างเหิน ความเดียวดายเข้าเดินเพลินใจสั่น ความทุกข์ท้อต่อตามพลันวัน ความสุขสันต์นั้นลับไปกับตา
1051
9
0
หน้าส่วนตัว
