ภายใต้กรอบกฏเกณฑ์เช่นกรงขังฉันวาดหวังเสมอว่าทุกคราไหนเธอยังคงเป็นเสมือนเพื่อนรู้ใจแม้นห่างไกลยังสนิทมิตรไมตรี"อย่า ทิ้ง กัน ! " วันก่อนวิงวอนขอสัมพันธ์ก่อเนิ่นนานอย่าพาลหนีฉันเพียงคนบนโลกโศกมากมีคล้ายริบหรี่หนทางช่างมืดมนขอได้โปรดสัญญา "อย่า ทิ้ง กัน !"เวทนาฉันได้ไหมใคร่หวังผลหากฉันมีเพื่อนแท้แม้อับจนถึงทุกข์ทนเท่าไรคงไม่แคร์ขอเธออย่าทิ้งฉัน..อัลมิตราตราบสิ้นฟ้าใช่นิยามตามกระแสสิ่งเดียวที่อยากได้ในดวงแดขอเพียงแค่เห็นฉันสำคัญพอภายใต้กรอบกติกาสัญญาใจอักษรสาส์นสื่อนัยจากใจหนออาจมีน้ำตาพร่างระหว่างรอจำร้องขอเพราะกลัวเธอ "เผลอทิ้งกัน"ค ว า ม เ ดี ย ว ด า ย ใ น คื น เ ห น็ บ ห น า วแ ห ง น ม อ ง ฟ้