เป็นดั่งบาป สาปแช่ง แรงหนักหนา ถูกตีตรา ว่าชั่ว ที่ตัวสรรค์ ดังผ้าขาว แปดเปื้อน เกลื่อนเผ่าพันธุ์ โดนลังทัณฑ์ วันชั่ว มั่วสร้างมา บรรพชน คนของกู ผู้สืบสาน โดนประจาน สันดานชั่ว ตัวกูหนา วิ่งหนีกรรม ตามตัว ที่กลั้วมา ตราบเวลา หาจบสิ้น จนชินไป ตัวกูนี้ ทำกรรม ซ้ำสะสม มีดสองคม สมกลับตัว ชั่วขับใส มันเล่นคืน เป็นหลายเท่า ที่ทำไป ดุจถูกไฟ เผาสิ้น ดวงวิญญาณ สวรรค์อก นรกใจ ควรใคร่รู้ ว่าจะอยู่ ทุกข์ที่สุด ดุจประหาร ว่าจะอยู่ สุขสม พรหมวิมาน จะรับขาน สิ่งใหน ให้เลือกเอา
706
4
0
หน้าส่วนตัว
