กรุ่นกลิ่นกาแฟยามเช้า,ยังคงเหลืออยู่ แจกันและดอกไม้แลดูก็ยังสดใส ตู้ปลา,ปลายังว่ายว่องไว มองไปนอกหน้าต่าง,ดอกไม้ก็บานรับอรุณ รั้วหน้าบ้านตำลึงชูยอดไสว แสงตะวันละมุ่นละไมยิ่งอบอุ่น ผีเสื้อน้อยยิ้มรับเช้าวัน,วัยแรกรุ่น บินมาผิงไออุ่นของแสงตะวัน ++++++ แต่เธอละ,เธอไปไหน เธอทิ้งไว้แค่กลิ่นกาแฟเหงาเหงา กับรอยยิ้มยามเช้าเช้า,ของวันเก่าเก่า กับคนขี้เหงา... ที่เธอเคยเอ็นดู ++++++
1986
16
0
หน้าส่วนตัว
