สุนันยา.
นี่หรือคือ หนทาง แก้ปัญหา
สั่งสลาย สั่งฆ่า คือเหตุผล
ไม่อาทร ไม่เห็นค่า ประชาชน
ไม่ยินยล ข้อร้อยเรียง เสียงประชา
เขาขอคุณ ยุบสภา คืนอำนาจ
คุณกับคิด พิฆาต ไม่ห่วงหา
อำมหิต ผิดมนุษย์ สุดระอา
สร้างรอยแค้น เกินกว่า จะอภัย
ผิดซ้ำซาก ฝากไว้ ให้เป็นแผล
หมดทางแก้ สุดระกำ ช้ำหวั่นไหว
คุณสั่งฆ่า คนเหล่านั้น นั่นก็ไทย
เสียงหวนไห้ หรือไม่ซึ้ง จึงไม่คิด
ค่าของคน บนดิน ถิ่นสยาม
ขอแค่ความ เทียมเท่า เราขอสิทธิ์
เพียงประชาธิปไตย ไว้ผูกมิตร
คุณว่าผิด จึงคิดฆ่า ประชาชน
ในรอยยิ้ม พริ้มพราย บนใบหน้า
กับซ่อนความ ชั่วช้า สัตว์หน้าขน
ไม่มีเหลือ รอยคาบใส ของใจคน
กี่ชีพชน ที่ปลิดดับ
1454
1
0
หน้าส่วนตัว
