วันที่ดอกน้ำตาร่วง เบ่งบานจากในทรวงแล้วร่วงหล่น เหม่อลอยเคว้งคว้างอย่างทุรน อ้างว้างจนเหน็บหนาวสุดร้าวราน เนื่องจากต้นความรักหักลงแล้ว เหมือนกับแก้วแตกร้าวยากผสาน เหลือเพียงแต่ความหดหู่อยู่ทรมาน ของวันวานและพรุ่งนี้ที่ต้องพบ โอ้คืนนี้ดอกน้ำตา ร่วงลงมาพรั่งพรูฤๅรู้จบ ความโศกเศร้าดั่งโซ่ตรวนเมื่อทวนทบ เพราะยากลบรักซึ้งซึ้งเคยตรึงใจ ดอกน้ำตาร่วงลงอย่างช้าช้า เจ็บปวดปร่าเหลือเกินเกินทนไหว แต่ละวันแต่ละคืนสะอื้นฤทัย หลังความรักจากไปไม่หวนคืน