ปริญญา อินทร์อุดม
บนบันไดดาวกวีขั้นที่หนึ่งเป็นขั้นซึ่งสำคัญกว่าขั้นไหนเป็นจุดเริ่มจุดก่อขั้นต่อไปจึงยิ่งใหญ่กว้างตามความสำคัญเอาความจริงที่มีในชีวิตสร้างความคิดบันดาลสานสร้างฝันหาหนังสือพื้นฐานการประพันธ์อ่านจบพลันทันทีไม่รีรอเลือกหนึ่งในโขยงโคลงกลอนกาพย์ที่พอทราบฉันทลักษณ์สักหัวข้อความรู้สึก รัก ชัง ที่หลั่งออมาถักทอตามผังบังคับคำตรวจดูความถูกต้องคล้องสัมผัสแรกฝึกหัดผิดจมงมจนหงำอ่านออกเสียงถ้าคล่องแบบท่องจำเป็นลำนำอารมณ์สมดังจินต์เรื่องส่วนตัวเป็นร้อยทยอยเขียนเขียนจนเอียนอ่านแล้วอายเขียนให้สิ้นจนรู้สึกวุ่นวายอายฟ้าดินเขียนเรื่องหินเรื่องบ้านบานตะไทจนช่ำชองลองขยับเพียงจับเรื่องดังมีเฟืองหมุนนำคำลื่นไหลจึงเขียน