เห็นตะขาบ เยื้องกาย เดินส่ายก้น มันพิกล ไม่หลบ สยบฉัน เลยอยากลอง จ้องหน้า ท้าทายมัน เอาแล้วนั่น ฝังเขี้ยว และเลี้ยวไป ร้องแงแง แย่แล้ว แม่แก้วเอ๋ย ใครเล่าสอน ทรามเชย ไปเย้ยใส่ อันงูเงี้ยว เขี้ยวงา อย่าไว้ใจ จะเล็กใหญ่ แค่คิด ก็พิษจม แบคทีเรีย แทรกซ้อน เกินถอนพิษ ช่างมีฤทธิ์ เหลือร้าย หมายถาถม นอนเป็นไข้ เพ้อพก อกระทม ต้องจ่อมจม ซมไข้ ไปหลายวัน แก้วประภัสสร 22 / 04 /2009