นกน้อย ค่อยๆบิน กลับถิ่นเก่า ห่วงเหงา คิดถึง จึงมาหา ห่วงหน้า พะวงหลัง ก็ยังมา ห่วงเพื่อนยา คลายใจ ไม่เอ็นดู เพราะว่าเพื่อน นามว่าเธอ ห่วงเจอ จึงรีบบิน กลับถิ่นหรู ห่วงน้ำใจ ไมตรี ที่มีอยู่ จึ่งกลับสู่ คู่บ้านเรา ทั้งเช้าเย็น
1575
1
0
หน้าส่วนตัว
