ชื่นใด ไหนจักเท่า ชื่นรักเรา เคล้าคลอเคียง ค่ำคืน ได้ยินเสียง แว่วสำเนียง เพียงสายลม ร่ำร้อง ในดวงจิต ให้ชีวิต นั้นสุขสม ร้อยใจ ไว้ชื่นชม สุขภิรมย์ สมฤทัย คราใด ที่เหน็บหนาว อุระร้าว ต้องหวั่นไหว ได้ซบ อกอุ่นไอ ยอดดวงใจ ใครคนดี คราใด ที่เหนื่อยล้า ปลอบขวัญตา ด้วยวาที ได้หนุน ไหล่ของพี่ ให้น้องนี้ มีสุขใจ คราใด ที่มีทุกข์ พี่คอยปลุก ปลอบดวงใจ กล่อมขวัญ ดวงหทัย ประคองไว้ ไม่ห่างตา ชื่นใด ไหนจักเท่า ชื่นรักเรา เฝ้าห่วงหา ค่ำคืน แม้เคลื่อนคลา ดวงจันทรา จะจากจร