Lonely Man
เธอรู้ไหมว่าดวงใจฉันอ่อนล้า
ตั้งแต่เธอเข้ามาในชีพฉัน
เมื่อรำลึกตรึกตรองถึงวันนั้น
ใจของฉันก็ปวดร้าวเปล่าเปลี่ยวใจ
หาการพบเจอะเจอเธอแล้วต้องเจ็บ
ด้วยเขี้ยวเล็บคำว่ารักโดนผลักไส
เพราะแรกรักก็คือเธอหมดทั้งใจ
เสียเธอไปน้ำตาไหลเป็นสายธาร
ให้รู้ไว้ว่าผู้ชายก็ร้องไห้
แต่ไม่หมายให้ใครมาสงสาร
หากรักมากก็ช้ำมากตามโบราณ
ที่เรียกขานคำว่ารักดั่งดาบคม
เสียดายใจเสียเวลาที่พาคิด
ว่าให้จิตมั่งคงหวังสุขสม
สัตย์รักจริงหวังแต่งเป็นเพียงลม
เมื่อมีดคมแห่งเฉยชามาผ่าฟัน
หากจะโทษว่าเธอผิดก็หาไม่
หากจะใช่ก็เวลาชะตาหัน
ที่ล่อลวงชีวิตคนไปวันวัน
ส่วนตัวฉันนั้นหาไม่เคยโทษเธอ