ผีขี้เมา
..พี่เดินเซเป๋ปัดจากวัดใต้
มาตั้งไกลหมายว่าเห็นหน้าสาว
อย่าเดียดฉันท์วันนี้มีเรื่องราว
จะบอกกล่าวเล่าความไปตามจริง
แม้ตัวพี่นี้เมาด้วยเหล้าเถื่อน
อาจดูเหมือนไร้ค่าราคายิ่ง
อยากขอร้องน้องนางอย่าชังชิง
อย่าทอดทิ้งใจตรอมจนผอมตาย
พี่คนเมาทุกค่ำด้วยน้ำขาว
พอรุ่งเช้าเหล้าส่างเมาจางหาย
แต่ความรักหนักกว่าเกินท้าทาย
ทั้งเช้าสายบ่ายลงยังคงเมา
ไม่กล้าเอ่ยเผยใจให้ใครรู้
มันอดสูดูไปแล้วอายเขา
เหมือนดอกฟ้า-หมาวัดพลัดลำเนา
ขอวอนเจ้าเมตตาเอื้ออารีย์
ใจทั้งดวงหวงไว้มอบให้หมด
ไม่คิดคดรับรองความผ่องศรี
จงไว้เนื้อเชื่อได้ในไมตรี
ขอคนดีเอื้อเฟื้อมอบเยื่อใย
แม้นเป็นทองแผ่นเดียวได้เกี
972
5
0
หน้าส่วนตัว
