ไหมไทย
หลบแสงไฟในเมืองสู่ปายหนาว
นอนชมเดือนนับดาวเกษมสันต์
หอมกรุ่นกลิ่นผกามาลิวัลย์
แว่วเสียงลมรำพันพลิ้วแผ่วเบา
เสียงเรไรบรรเลงประสานสม
หนาวสายลมห่มลูบจากป่าเขา
เงียบสงบปกคลุมล้อมรอบเรา
มองเห็นเงาลางเลือนเคลื่อนไปมา
ฝูงช้างเดินลัดเลาะลงจากภู
เสียงจากผู้เลี้ยงสั่งเข้าคูหา
เข้าอาบน้ำชำระกลิ่นกายา
กล้วยอ้อยเป็นอาหารบำรุงกาย
จิบกาเฟยยามเช้าเย้าดอกไม้
บรรยากาศสดใสไปถึงสาย
อากาศอุ่นกรุ่นอบจากยอดปาย
จำต้องย้ายหลายแห่งอย่างนั้นเทียว
แวะเยี่ยมชมกองเลนปายแคนยอน
ใจท้ออ่อนเส้นทางน่าหวาดเสียว
ทางแคบชันขรุขระปีนบิดเกลียว
เดินหน้าไปห้ามเหลียวมองกลับคืน
หนึ่งหมู่บ้านน่าชมสัน