ผู้หญิงช่างฝัน
เปรียบดอกไม้งามสวยด้วยสีสัน
แต่ไร้คนผูกพันปันความหมาย
มีหน้าที่เปลื้องกำหนัดบำบัดชาย
ที่กระหายหื่นร่างอย่างมัวเมา
ความจำเป็นบีบเค้นไปใช่ใจชอบ
จำต้องมอบพลีกายขายความสาว
เกลือกกลั้วกลิ่นโลกีย์ราคีคาว
แม้อกร้าวฝืนยิ้มได้คล้ายช่ำชอง
เป็นดอกไม้ไร้ราคาค่าชีวิต
ไม่มีสิทธิ์เสนอหน้ามาเรียกร้อง
ทิ้งชีวิตดำเนินไปตามครรลอง
อยู่ในซองโสมมสังคมทราม
ต้องเชิดหน้าท่ามสายตาพารังเกียจ
เก็บกดความขึ้งเคียดถูกเหยียดหยาม
แสร้งตีหน้าพาซื่อไม่ถือความ
เกรงลุกลามเผาใจไม่เลิกรา
ทนอยู่กับเสียงประณามให้ช้ำชอก
แม่ไม้ดอกมัวเมาเถาตัณหา
ก้านกิเลส รกรุงรัง บดบังตา
เขาตราหน้าหญิงชั่วตัวโสมม
แม้ร่
1308
5
0
หน้าส่วนตัว
