..ยาสีฟัน..
ในเวลาโพล้เพล้สายสายลมพัดเมฆมาก่อตัวรวมกัน
จนกลั่นเป็นเม็ดฝนลงมาสู่ดินทุกหนแห่ง
ลมที่เกินขึ้นก็พัดเข้ามาในห้องผมอย่างแรง
ทำให้กรอบรูปที่มีรูปถ่ายของพวกเราอยู่คว่ำลงไป
ผมหยิบมันพลิกขึ้นวางที่เดิม และมองไปที่รูปนั้น
อีกครั้งหนึ่งที่มันให้ผมนึกถึง รูปเธอ เธอผู้ที่ทำให้ใจผมสดใส
ผมเก็บรูปเธอไว้ในกระเป๋า-กระเป๋าที่มีแค่รูปเธอคนเดียว..และเก็บไว้ในใจ
เธอผู้ที่ทำให้ผมยิ้มได้ยามทุกข์ใจ..คนที่ผมรักสุดหัวใจ
เธอผู้ที่แนะนำให้ตัวผมมองโลกในแง่ดี
ให้ออกไปต่อสู้กับปัญหา เธอผู้ที่นำความงดงามของจิตใจ
เธอมาให้พวกผมได้สัมผัส เธอผู้ที่มาเปลี่ยนแปลงชีวิตอันไร้ค่าให้สดใส
แต่เธอคงคิดที่จะจากไปอย่างไม่
533
11
0
หน้าส่วนตัว
