อาจมีบ้างบางเวลาพาหดหู่ ทนทนอยู่ต่อไปใจเหงาเหงา เหมือนดั่งว่าโลกนี้มีแต่เรา เศร้าเศร้าอยู่คนเดียวเปลี่ยวหัวใจ คนรอบข้างเร้นกายหนีหายหมด กล้ำกลืนอดทรมาพาหวั่นไหว เหมือนโลกร้างโรยรารอนแรมไป ไม่เหลือใครไว้ใกล้ชิดเลยสักคน.......... ทนอยู่ไปตามชะตาที่อ้างว้าง ลิขิตวางไว้เคียงคู่ผู้สับสน ทางชีวิตที่เดินเดี่ยวเปลี่ยวเหลือทน อยากพักตนทอดกายไว้ปลายทาง........... แต่ราตรีนี้มีเงาเราเป็นเพื่อน ใต้แสงเดือนเถื่อนพนาคราฟ้าสาง ให้เดือนลอยคล้อยกลับรับรุ่งราง อาบหนทางฉาบแดงแสงตะวัน................
861
5
0
หน้าส่วนตัว
