เด็กเมืองยศ
พ่อตื่นก่อนไก่ขันประชันเสียง ก่อนนกบินเรื่อยเรียงเป็นทิวแถว
พ่อตื่นก่อนอาทิตย์เคลื่อนพ้นแนว พ้นทิวแถวต้นไม้ไล่มืดมน
ฉันเดินตามรอยเท้าพ่อเมื่อตอนสาย เพื่อจะไปยังทุ่งมุ่งฝึกฝน
ทำไร่นาตามประสาผู้ทุกข์ทน กรำแดดฝนเหนื่อยยากลำบากกาย
พ่อจ๋า ..ลูกไส้กิ่วหิวข้าว เลือดไหลยาวเป็นทางเจ็บเหลือหลาย
โดนหญ้าบาดปานจะขาดใจตาย กลัวเหลือหลาย งูเงี้ยวเขี้ยวขบเอา
ลูกเอ๋ย..ในโลกนี้ไม่มีที่ไหนดอก พ่อจะบอกความสบายให้กับเจ้า
ความรื่นรมย์สุดสวยสำหรับเรา มิได้เอาดอกไม้มาปูทาง
แม้ว่ามันบีบคั้นหัวใจเจ้า หนามทิ่มเอาที่เท้าต้องถากถาง
เลือดของเจ้าที่ไหลมาเป็นทาง เปรียบเป็นดั่งทับทิมบนหญ้างาม
น้ำตาเจ