ไรไก่
เจ้าไส้เดือนแหงนมองดอกไม้สวย
ชื่นชมด้วยความฝันอันสดใส
และดอกไม้ก็รู้อยู่แก่ใจ
แบ่งหทัยใยดีผีเสื้องาม
เจ้าผีเสื้อดอมดมกลิ่นหอมกรุ่น
หวานละมุนเพลินชมมิเกรงขาม
ดอกไม้เฉาเจ้าทิ้งมิติดตาม
เหลือเพียงความชอกช้ำกับโฉมยง
เจ้ามิรู้หรือไรใครคอยห่วง
ช่อเป็นพวงร่วงหล่นปนผุยผง
ถูกหนอนกัดกินใบใกล้ล้มลง
ไส้เดือนคงชอนไชไม่เลิกลา
คอยดูแลคุ้มครองอยู่ทุกเมื่อ
หัวใจเอื้อเผื่อใจรักหนักหนา
เจ้าหนอนเป็นผีเสื้อพร่าพราวตา
บินผ่านมาดอมดมชมแล้วไป
ดอกไม้เอยรู้ไหมใครเจ็บช้ำ
ถูกเหยียบย้ำยับเยินเกินแก้ไข
เจ้าไม่รู้บ้างเลยหรืออย่างไร
ว่ามีใครรักเจ้าเท่าไส้เดือน