ฉันพึ่งรู้...ความในใจ...ในวันนี้ ดวงฤดีฉันคิดถึงคะนึงหา ฉันพึ่งรู้ว่าฉันรักปักชีวา กว่าจะซึ้งถึงคุณค่าน้ำตาริน ด้วยเธอจากโลกไปไม่คืนกลับ ร่างเธอลับดับไปใจถวิล ทิ้งความเหงาเศร้าหทัยในชีวิน ฉันต้องกินน้ำตาทุกนาที เด็ดดอกรักวางลงตรงหลุมศพ พื้นดินกลบไม่พบหน้าพาเศร้าหมอง ถ้าชาติหน้ามีจริงสิ่งหมายปอง ขอเราสองได้ครองคู่อยู่นิจรันดร์ ฉันพึ่งรู้...ความจริงใจ...ในวันนี้ ก็วันที่เธอจากโลกวันโศกศัลย์ ฉันพึ่งรู้ ว่าฉันรัก ปักชีวัน แต่ว่ามัน สายเกินซึ้ง ฉันจึงตรม