ครูพิม
เห็นสายน้ำหลั่งไหลไม่ย้อนกลับ
รอคอยนับวันเดือนเยือนถิ่นเก่า
มาถักทอสายใยโอบใจเรา
ห่มใจเหงาคราร้างเราห่างกัน
เหม่อมองดาวพราวฟ้าคราคืนค่ำ
ยังจดจำนัยน์ตาว่ามุ่งมั่น
มือสองมือ...ประสาน..สายสัมพันธ์
ทอรักฝัน...งดงาม...ยามรักเยือน
เพราะหน้าที่จำไกลให้คิดถึง
แต่ยังซึ้งสัญญาใจเปรียบใดเหมือน
ริมฝั่งโขงเอ่ยปากฝากย้ำเตือน
วอนดาวเดือน..รับรู้เห็น...เป็นพยาน...
ขอคนไกลเมตตาอย่าลาร้าง
บนเส้นทางรักไกลเติมไฟหวาน
ขอให้รักเราเป็นเช่นตำนาน
รอพบพาน...สานใย...ให้มั่นคง
แม้นสายน้ำหลั่งไหลไม่ย้อนกลับ
อย่าลาลับลบเลือนเหมือนน้ำขง(โขง)
รักสุดท้าย...ปลายฟ้า....ข้ามั่นคง
วางใจปลง...ตรงใจน