แก้วประเสริฐ
เสมือนฟ้ากำหนดกฎกั้นชะตาฉัน
ที่แปรผันเปลี่ยนแปลงแฝงความเหงา
สู้บากบั่นหมั่นสร้างทางมิบางเบา
จนพวกเขาเข้าใจให้ผิดทาง
ต้องหันเหมุมมองลองชีวิตใหม่
ลิขิตไว้ด้วยใจมิให้หมาง
เริ่มห่างลี้หนีคนจนเบาบาง
กำหนดสร้างชีวิตลิขิตตน
วางแผนดำเนินการสานความฝัน
การงานนั้นวาดไว้ให้คนสน
เพื่อจะหลีกหนีพ้นความยากจน
ประคองตนระวังไว้ใช้ปัญญา
วางลิขิตค่อยทำมิล้ำเส้น
ดุจดั่งเช่นเส้นทางรถไฟหนา
มันเลี้ยวลดคดเคี้ยววกไปมา
แล้วนำพาเดินไปมิให้ระเริง
อุปมาอุปมัยให้ใช้เส้นชีวิต
หากได้ติดผูกพันมันยุ่งเหยิง
ชุลมุนวุ่นวายเพลียจนเสียเชิง
อย่าบังเอิญหลงใหลในทางนั้น
หน้าส่วนตัว
972
16
0
