แสงทองทาบอาบท่งยามย่ำอัสดง ลมแผ่วผิวระริกริ้วผ่านดอนดง ท่งกว้าง ทินกรราแรงอ่อนแสงลงอ่อนบาง นิ่งเหมือนไม่เคลื่อนแต่คล้อยแหล่งบาง ย่างเยื้อง มินานอหังการแห่งแสงสิ้นแรงเรือง ความมืดค่อยคืบคลุมมาเนืองๆ แหล่งหล้า น้ำค้างบรรจงลงจับปลายยอดหญ้า จากนิดหน่อยลงบ่อยก็นำพา น้ำค้าง ยิ่งดึกยิ่งเย็นยิ่งเหน็บหนาวยิ่งพรายพร่าง หนาวจับใจเย็นจับเนื้อสรรพางค์ สะบั้น
1054
2
0
หน้าส่วนตัว
