ขนมปังสังขยา
หมู่วิหคเหินฟ้าร่อนถลา
บินมาจากน่านฟ้ายามหน้าหนาว
สายน้ำมีน้ำค้างเกาะพริ้งพราว
เจ้าหนีหนาวลงใต้มาเล่นลม
มาเป็นคู่ชูพริ้งให้อิจฉา
อนิจาความรักไม่สาสม
มีตัวเดียวร่อนปีกมาตามลม
ดูเจ้าช่างระทมไร้วิญญา
เหม่อมองไปยังเจ้าผุ้โดดเดี่ยว
เหลือบแลเหลียวรอบกายไม่มีหนา
สักตัวที่จะอยู่ข้างกายา
ให้เจ้าบินถลาเคียงคู่ไป
เหมือนกับข้าตัวคนเดียวไร้คู่คิด
คงเพราะฟ้าลิขิตจึงเป็นได้
ให้คนรักของข้ามาเปลี่ยนใจ
ไปมีรักครั้งใหม่รื่นอารมณ์
อนิจาโอ้ว่าเจ้านกน้อย
เจ้าคงคอยใครสักคนมาสุขสม
ด้วยดวงใจร้าวรานน้ำตาตรม
เช่นตัวข้าขื่นขม.. ตรอมตรมใจ
1066
3
0
หน้าส่วนตัว
