ลมรำเพย
ไกลสุดฟ้า...จะมีสิ่งใดอยู่ไหม
อยากส่งหัวใจ...ล่องไปทุกแห่งหน
ลอยตามสายน้ำ...สายลมถึงใครสักคน
ฟ้าที่ไม่มืดมน...คงส่งใจให้พบเจอ
ตามหา...หัวใจที่ลอยหลุดหาย
รอคนที่จะคลาย...ความเหงายังรอเสมอ
หากความรัก...ที่ลอยไปไม่พบเจอ
คงต้องฝันละเมอ...เพ้อเป็นเรื่องเป็นราว
ล่องลอย...คล้อยไปกับสายลม
คิดถึงผ้าห่ม...เมื่อยามที่ใจเหน็บหนาว
มองบนฟ้า...ยังมีพระจันทร์กับดาว
งดงามส่องแสงสกาว...เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงาใจ
ฟากฟ้า...กว้างใหญ่ไม่มีเขตกั้น
เมื่อไรจะถึงสักวัน...ที่ใจจะไม่เหงาไหม
ความรัก...ไม่รู้อยู่แห่งหนใด
ใครรู้ว่าอยู่ที่ใด...ได้โปรดช่วยตอบฉันที