หน้าส่วนตัว
......หมกตัวในห้องกว้าง
นั่งเล่นกับความอ้างว้างเงียบเหงา
สาวยลมหนาวดชยแฝ่วพัดบางเบา
ชวนพร่ำเพ้อถึงความรักครั้งก่อนเก่ามา
......เอื้อมือเปิดเพลงเบาเบา
ช้อนแววตาสร้อยเศร้าแหงนมองฟ้า
แล้วปาดน้ำใสที่หลรินจากสองตา
กระซิบบอกหัวใจตัวเองว่าไม่เป็นไร
......แต่แล้วความเหว่ว้า
ทำน้ำใสใสไหลรินจากตาครั้งใหม่
เมื่อคิดได้ว่าไม่มีค่าสำหรับใครใคร
ความบอบช้ำที่มีจึง..ยิ่งใหญ่..เกินกว่าใครจะทัดทาน
795
1
0
