ไม้หอม
เพราะเวลาไม่สามารถย้อนคืนมา
วันนี้ฉันจึงรู้ว่าเวลามีค่าแค่ไหน
ฉันไม่อาจย้อนเวลาให้ใครคืนมาแม้ทางใด
วันนี้สิ่งที่ฉันทำได้คือยืนไว้อาลัยให้หัวใจด้วยน้ำตา
บอกตัวเองว่าต้องเข็มแข้ง
แม้บางวันจะอ่อนแรงและเหว่ว้า
ฉันไม่อาจย้อนมันได้เวลา
วันนี้จึงต้งมองคุณค่าของเวลาทุกนาที
ตั้งใจทำทุกอย่างในชีวิต
และใช้ความคิดไตร่ตรองให้ถ้วนถี่
นับจากวันนี้ต้องตั้งใจเลือกในสิ่งที่คิดว่าดี
เพื่อวันข้างหน้าที่จะมีไม่ต้องมาเสียน้ำตา
ฉันรู้แล้วเวลาไม่ย้อนคืน
แม้ลืมตาตื่นยังคงหวั่นไหวเหว่ว้า
เขาคืนมาไม่ได้ในวันเวลา
ทางเดินของเราต่างคุณค่าให้ซึ้งกัน
ฉันได้แต่ยืนไหวหวั่นให้หวั่นไหว
เขาได้แต่เดินทางไป