กระต่ายใต้เงาจันทร์
ม่านแสงสีรุ่งเรืองของเมืองฟ้า
งดงามตาเพียงภาพฉาบสีสัน
กลางป่าตึกซับซ้อนซ่อนคืนวัน
ยื้อและแย่งแข่งขันขีดชั้นชน
เกียรติยศศักดิ์ศรีเครื่องชี้วัด
เหมือนโซ่มัดตรึงใจให้สับสน
พันธนาการความคิดจิตมืดมน
เปรอะเปื้อนปนเสแสร้งแฝงมายา
ใช้วัตถุกำหนดบทชีวิต
หลงทางทิศวุ่นวายหลายปัญหา
เบื้องหลังฉากคือละครซ่อนน้ำตา
เหน็ดเหนื่อยล้ากับคืนวันที่ผันแปร
จึงเป็นเหมือนเรือน้อยที่ลอยคว้าง
อยู่ท่ามกลางสายชลวนกระแส
ทะเลเมืองโถมทุกข์รุกดวงแด
ชนะแพ้วกวนหนทางใจ
กลางแสงสีรุ่งเรืองของเมืองหม่น
เรียนรู้ตนปลูกฝันของวันใหม่
เป็นเรือที่แข็มแข็งแกร่งวันวัย
ท่องไปในโลกฝันของวันคืน
1726
10
0
หน้าส่วนตัว
