กระต่ายใต้เงาจันทร์
เป็นความตั้งใจแต่ในท้อง
อยากเรียกร้องความจริงปรารถนา
การเมืองไทยพัฒนา
รัฐสภามีแต่คนดี
ทำอย่างไรได้ดั่งใจคิด
เนรมิตให้มีศักดิ์ศรี
อุดมการณ์ชั่วตานาปี
ประเทศนี้มีพัฒนา
หวังประชาชนคนในชาติ
มากด้วยสามารถการศึกษา
ให้ประชาชนซึ้งถึงปรัชญา
และรู้ค่าการปกครอง
ก็แค่ผู้หญิงธรรมดา
เขียนกลอนวอนมากู่ก้อง
รับฟังคำบ้างขอร้อง
ไทยผองร่วมใจพัฒนา
ถูกกำหนดบทบาทมิอาจก่อ
ถึงท้อก้าวเดินเกินเอื้อมหา
กำหนดค่าน้อยด้อยราคา
ไร้เงินตรามีความคิดก็ปิดงาน
แค่ใฝ่งานที่สร้างอยากเสร็จ
มิเคยเข็ดมุ่งหมายประสาน
ผู้หญิงมากมายอุดมการณ์
มาขับขานร้องขอรอฟัง