แม่มดใจร้าย
ณ วันที่ ย่างเท้า ก้าวเข้าสู่
ยังประตู ดินแดน พ่อขุนนี่
เจ้าได้รับ ไออุ่น ในชีวี
จากน้องพี่ ของบ้าน พ่อขุนราม
เจ้าเดินทาง มาไกล จากต่างถิ่น
หวังชีวิน เรียนรู้ ไม่เคยขาม
ก้าวเท้าสู้ รู้เรียน ในถิ่นราม
ไม่เคยคร้าม ทดท้อ ต่อชะตา
เจ้าก้มหน้า พากเพียร เรียนรู้เล่น
หวังได้เป็น บัณฑิต ผู้ล้นค่า
เจ้าเรียนรู้ สู้ไป ไม่ระอา
เพื่อไขว่คว้า ปริญญา มาครอบครอง
ณ วันนี้ เจ้าได้ เป็นบัณฑิต
ครวญใคร่คิด ถึงค่า ความถูกต้อง
ลูกพ่อขุน ดังคำ ที่คล้องจอง
เจ้านั้นต้อง จดจำ เพื่อแทนคุณ
อันความรู้ คู่คุณธรรม จำไว้เถิด
ล้วนเป็นเลิศ ดังคำ ที่เกือ้หนุน
เปลวเทียนนั้น ให้แสง แจ้งละมุน
รามคำ
4654
9
0
หน้าส่วนตัว
