ชีวิตมันก็เป็นเช่นนี้แหละ ก็มีแย่มีเย่เฮหนุกหนาน มีวันที่ผลิออกดอกไม้บาน จากวันวานที่เหี่ยวเฉาและเศร้าใจ ในวันนี้อาจระทมและขมขื่น วันพรุ่งนี้อาจชื่นมื่นระรื่นไหล อาจมีวันเพื่อนหนีไม่มีใคร พอวันใหม่เพื่อนตรึมสะบึมเอย มันขึ้นขึ้นลงลงไม่คงที่ เป็นอย่างนี้มาตลอดไม่จอดเฉย อย่าคิดมากลำบากใจกันไปเลย ก็เหมือนเคยสุขทุกข์คลุกเคล้าเคียง