พุดพัดชา
ฝันมีบ้านไร่ริมชายทุ่ง
หนีเมืองกรุงทำไร่ชายคาฝัน
ปลูกดอกไม้หวานบานแย้มทุกคืนวัน
หลับตาฝันมีลำธารสราญใจ
มีทุ่งหญ้า มีผีเสื้อ บินเวียนว่อน
หมู่ภมร เชยน้ำหวาน โลกสดใส
มองฟ้ากว้าง สีฟ้าแจ่ม เป็นเพื่อนใจ
มีราวไพรเงียบงามตามตะวัน
มีสวนสัตว์ ธรรมชาติ ไม่เหว่ว้า
มีเมตตา โอบเอื้อ ให้ฝากฝัน
มีความรักมีเธอเคียงข้างกันและกัน
หวังและฝัน ธงแห่งรัก จะปักลงณ.ตรงนี้ นานนิรันดร์!
คืนนี้จะเขียนต่อจากบทกวีนะคะ
อยากให้ดูภาพประกอบ
ที่พุดพัดชารักมากไปพลางๆก่อน
อยากให้ตัวเองงามดั่งภาพนั้น
และฝันว่าสักวันพุดอาจจะนั่งเดียวดายที่บ้านไร่ชายทุ่งเช่นกันค่ะ
รออ่านนะคะทุกดวงใจ