รักแท้...แพ้การศึกษา การศึกษาพาใจเราไกลห่าง ระยะทางแห่งรักเริ่มหักเห สู่โลกกว้างผันผวนเธอรวนเร คาดคะเนไม่ได้แล้วใจนาง บัณฑิตเพียรเรียนกันฉันไม่รู้ คำโฉมตรูเอ่ยมาพาบาดหมาง เราได้ฟังนั่งท้อต่อท่าทาง ไม่เหมือนอย่างก่อนเก่าเรามีมา ครูไม่สอนรักแท้แก่เธอหรือ ว่ารักคือสายใยให้ห่วงหา ยิ่งนานวันผันผ่านกาลเวลา รักสูงค่ากว่าเพชรทองของที่มี มองดูเธออยากจบพบรักใหม่ หนุ่มหน้าใสการศึกษามาแทนที่ คนเรียนต่ำรักล้นจนวิธี ไม่อาจที่ดึงใจนางไว้อย่างเดิมฯ