หนูสน
ยายคำจ๋า...
ขอบคุณค่ะ สำหรับความรักความเมตตาที่คอยเลี้ยงดู อบรมสั่งสอน
จากหลานสาวตัวน้อย จนเติบใหญ่ ยี่สิบสามปีแล้วนะคะ
(ไม่อยากบอกตัวเลขเลยTT)
ยังจำได้...ข้าวแต่ละคำที่ยายบรรจงเคี้ยวและป้อนให้หลาน
ถึงแม้จะมีกลิ่นตุตุก็ตาม^^
ยังจำได้...สองมือที่โอบอุ้ม กอดปลอบขวัญ
สองเท้าที่คอยไล่ตามหลานน้อยจอมซน อย่างไม่ย่อท้อ
ยังจำได้...หลานสาวจะแสนซนจอมยุ่งขนาดไหน ยายก็ไม่เคยดุด่าอย่างรุนแรง แม้ผมสีดำแกมขาวบนหัวของยายจะโดนหลานสาวจับมัดจุกเล่นอย่างสนุกสนานก็ตาม
ยังจำได้...แม้กายสังขารจะไม่เต่งตึงเหมือนก่อน แห้งเหี่ยวตามกาลเวลา แต่อ้อมกอดของยายยังอุ่นอยู่เสมอ
ยังจำได้..
1154
1
0
หน้าส่วนตัว
