แก้วประเสริฐ
มณีไร้แสง
๐แวววาวพลันจบแล้ว เรืองรอง
แสงส่องวับใยยอง ไป่สิ้น
พริ้งเพริศหมดใฝ่ปอง ห่อนก่อ มวลเฮย
พลันแยกแตกเป็นชิ้น ร่วงฟ้าจากสรวง ฯ
๐เรียงร้อยคิดพวกพ้อง จุดรวี
ส่งไห่แสงพรายมณี วับไว้
แววขับประดับฉวี พูนเพิ่ม มากแฮ
ทอสิ่งริบหรี่ไซร้ ห่อนเร้าเคียงสนอง ฯ
๐แวววับเพียงเฉิดฟ้า เทียมเฮย
น้อยนิดยากจะเชย สุดสล้าง
หลุดสิ่งเร้ากิ่งเคย สานก่อ ปวงแฮ
ฝันท่องฟ้าพึงสร้าง สุดสิ้นไป่สนาน ฯ
๐มังกรทองผงาดฟ้า กลับกลาย
หงส์ส่งวับวาวพราย ใฝ่ซึ้ง
แก้วสีเฉิดแสงวาย ร่วงหล่น นภาเฮย
มวลเหล่าคลายสิ่งขึ้ง เฉิดฟ้าอำไพ ฯ
หน้าส่วนตัว
1455
20
0
