ป้าปลา
รอมานานผ่านพ้นถนนชีวิต
ใครลิขิตขีดให้พี่มีปัญหา
บนเส้นทางย่างก้าวหนาวน้ำตา
กี่พรรษาผ่านพ้นทนทุกข์ใจ
ขอเป็นผ้าซับเหงื่อเมื่อท้อแท้
คราอ่อนแอแพ้ตนจนหม่นไหม้
ขอเป็นคนเคียงข้างยามร้างไกล
ลบหวั่นไหวในวันท้อต่อชะตา
ขอเป็นยาคราป่วยช่วยผ่อนไข้
ที่อ่อนไหวหวาดหวั่นต่อปัญหา
เป็นผ้าผวยช่วยห่มบ่มศรัทธา
ลบอ่อนล้าคราหนาวใจในค่ำคืน
ขอเป็นแรงแห่งใจในวันท้อ
คอยส่งต่อแรงใจให้สดชื่น
แม้นข้างกายไร้เงาน้องเฝ้ายืน
ยามหลับตื่น…ก็ห่วงหา..เฝ้าอาทร
ส่งแรงรักจากใจให้แล้วหนอ
รักมีพอขอชายอย่าได้หลอน
กลัวคำหวานนานเนาเขาตัดรอน
แล้วคำวอนเป็นคำหยันฉันคงตาย
หากใจฉันเป็นฝนหล่นพรมผา
เติมธารา