๐๐๐ ยามพบหน้าส่งรอยยิ้มพริ้มละมัย ความจริงใจใส่ลงนิดไม่ผิดหวัง หากจะยิ้มทั้งทีให้มีพลัง ยิ้มให้ดังจากข้างในของใจตน ๐๐๐ อันรอยยิ้มสร้างมิตรวิจิตรเลิศ สุดประเสริฐส่งให้ดั่งสายฝน จะไหลกลับมากมายดุจสายชล สุขกมลไม่จืดจางให้ลางหาย ๐๐๐ หากยิ้มส่งท่านคงได้ยิ้มตอบ ทุกคนชอบรอยยิ้มที่อิ่มใจ แล้วค่อยเปลี่ยนรอยยิ้มอิ่มละมัย ให้กลับกลายเป็นความรักจักอยู่นาน ๐๐๐ ไม่มีใครที่ยิ้มให้แล้วด่าตอบ ทุกคนชอบแต่รอยยิ้มที่พริ้มหวาน ทำให้โลกประเสริฐสุดดุจวิมาน แล้วพวกท่านจะหน้ายู่อยู่ทำไม ......สนสามใบ.....
961
1
0
หน้าส่วนตัว
