๐ ยามจรพาโศกซึ้ง ใจเรียม ทนทุกข์หาใดเทียม หม่นไหม้ ขวัญเอยพี่ฤๅเจียม ตนดอก แม่เฮย หวังมั่นเคียงหมายได้ ชื่นเจ้าสุขสม..ฯ ๐ คราจำใจจากเจ้าแสนเศร้านัก ด้วยใจภักดิ์เพียงนุชสุดทานไหว ทรวงเศร้าสร้อยโศกแสนแน่นหทัย ปานดวงใจแทบขาดประหลาดครัน ๐ ปลอบคำเปรยเอ่ยปากสุดยากแสน จะจากแดนแสนไกลไปสู่ฝัน กับหัวใจไหวว่างในบางวัน ลมเหมันต์นั้นหนาวจนร้าวทรวง ๐ จำใจจำจากเจ้า พี่โศกเศร้าเพราะสุดหวง เสน่หาสุดาดวง สุดหนาวทรวงคราแรมไกล ๐ จูบประทับรับขวัญ หวังเย้ยจันทร์ให้หวั่นไหว วันร้าวรวดปวดหทัย หมายสื่อใจ
1390
11
0
หน้าส่วนตัว
