ดาวอังคาs
ทะลึ่งองค์ทรงกายขยายฝัก
เกิดเพราะรักรากหยั่งลึกผนึกฝัน
ค่อยค่อยเติบโตช้าช้ามุ่งฝ่าฟัน
ให้เฉิดฉันเจิดท้าโลกากาญจน์
รับน้ำพรมจมดินกินทางราก
ดูดความรักน้ำมิตรจิตสมาน
เริ่มผลิใบเขียวเข้มเตรียมเบ่งบาน
แผ่ดอกหวานดั้นฝ่ามาพอตูม
ถึงฉันเป็นดอกหญ้าเงยหน้าเป็น
มิริเด่นดอกฟ้าพร่างห่างหลายขุม
มีมาบ้างผึ้งภู่ผินบินมารุม
ได้พอชุ่มจิตใจให้พลัง
ยืดโครงกายสยายใบได้พองาม
ขอบคุณน้ำที่พรมซัดงัดความหวัง
ต่อเติมวันดีดีมีกำลัง
มิลาร้างห่างหายได้เพียงพอ
มาวันหนึ่งหนึ่งวันฉันเสียจริต
หยิบกระป๋องใบผิดมาล่ะหนอ?
ใส่น้ำร้อนค่อนถังคว่ำหนำเต็มกอ
หงิกเหง้าหน่อบ่อความฝันผันเลือนลาง
1243
17
0
หน้าส่วนตัว
