อ้างว้างและว่างเปล่า เหงาเศร้ากว่าคราไหน ที่เธอมาร้างไป ที่คาใจยังค้างคา คิดถึง...และคิดถึง ประหนึ่งหมดน้ำยา หนาวเยือนคราฝนลา ทอดสายตามองหาเธอ บางใครอาจเหว่ว้า และบางคราอาจพลั้งเผลอ บางครั้งอาจพบเจอ และบางเธออาจหวั่นไหว บางทีหนอชีวิต อาจลิขิตให้เป็นไป บางคนไม่มีใคร แต่บางใครอยากปลอบโยน บางทีและบางครั้ง เราก็ยังเฝ้าอดทน อ้างว้างกี่ครั้งหน ก็ยังทนกับความรัก
1100
5
0
หน้าส่วนตัว
