ลำดวนสีดำ
...ฟ้าสีครามประดับเมฆแสนสดใส
พาหัวใจลอยล่องดั่งความฝัน
คิดถึงเธอผู้แสนไกลทุกชั่ววัน
เมื่อไหร่กันจะได้เจอเธอคนดี
...เปรียบตัวข้าดั่งเมฆาที่ลอยล่อง
เพื่อเฝ้ามองหาคนรักที่จากหนี
ข้าลอยล่องมองหาเธอกี่เดือนปี
ก็ไม่มีเธอคนดีพี่พวัง
...ยามแสงแดดสาดส่องโดนหมู่เมฆ
มันก็เฉกเช่นใจข้ายามมีหวัง
ทำให้ข้าสู้ไม่ถอยคอยจริงจัง
แค่ความหวังริบหรี่ข้าไม่กลัว
...เมื่อเมฆมืดมีฝนปนฟ้าผ่า
ดั่งใจข้าแตกสลายมืดหมองมัว
โอ้ในอกข้านี้มันสลัว
จนลืมตัวยืนกลางฝนร้องคร่ำครวญ
...แต่เมื่อฟ้าหลังฝนเริ่มสดใส
เมฆก้อนใหม่ก่อตัวช่างสดสวย
ดั่งองค์เทพเทวาทรงอำนวย
ถ้าไม่ม้วยชีพวายข