*** ทรวงสะเทือน *** ๏ วิกาลแปรเปลี่ยนพลิ้ว ผันไป พรากรักแสนไฉไล จากแล้ว กลับผันลิดรอนไกล เกิดก่อ ฝากแฮ เคยแอบอิงสิ่งแพร้ว ยากสิ้นคืนเรา ๚ ๏ คืนจันทร์สกาวฟ้า แรมรอน เงาสิ่งหอมออดอ้อน บ่มไว้ ไอแนบอุ่นสะท้อน เพียงกลิ่น นางเอย อวลสิ่งฝากคลั่งไคล้ สุดเศร้าทรวงครวญ ๚ ๏ ดาวเอ๋ยเคยฝากไว้ ระยิบ จริงนา เมฆหมอกยากกระพริบ ฝากสิ้น ดุจรักที่ร้างลิบ มิกลับ คืนนอ หวังที่มาหักปลิ้