เพียงแพรว
ผ่านชีวิตร้อนหนาวมายาวแล้ว
แต่ไม่แคล้วเปล่าดายวันวัยล่วง
มองหาใครเข้ามาเยียวยาทรวง
ให้ผ่านช่วงเลวร้ายก่อนหลับตา
สู้ชีวิตผจญผ่านฝนแดด
ไอร้อนแผดก้าวผ่านด้วยแรงล้า
หนาวสุดกู่ยามลมลู่พัดมา
กอดกายาอย่างเดียวดายไร้คนแล
ในมุมหนึ่งของชีวิตที่คิดถึง
ภาพตราตรึงพันผูกลูกพ่อแม่
แม้ยามร้อนไม่ร้อนถึงดวงแด
ถึงยามหนาวหนาวเพียงแต่แค่ร่างกาย
คู่ชีวิตลาลับดับจากโลก
ทิ้งรอยโศกฝังใจไว้ไม่หาย
สุดกล่ำกลืนเกลียดชังเจ้าความตาย
ใยช่างร้ายพรากเราให้เศร้าตรม
พลัดจากผัวตัวเรายังมีลูก
ได้เลี้ยงดูฝังปลูกอย่างสุขสม
บ้านหลังน้อยที่คอยกันแดดลม
มีความรักห่อห่มอบอุ่นใจ