เห็นบัวสวย กลางบึง อยากดึงบ้าง แต่ก็ยัง ขลาด ขลาด ขยาดยิ่ง ด้วยในน้ำ นั่นหนอ ก็มีปลิง คอยว่ายดิ่ง เข้าหา น่าขนพอง ครั้นจะเอา ไม้ทอด ดอดไปเก็บ เจอตะเข็บ มันท้า ท่าผยอง แยกเขี้ยวอ้า ตั้งท่า ท้าประลอง เห็นจะต้อง อดดึงเคล้าคลึงบัว โอ้แม่บัว ดอกใหญ่ ไฉนหนอ ไปบานล้อ ล่อใจ เขาไปทั่ว ที่ริมบึง ก็ไม่บาน พาลเล่นต้ว คงจะกลัวเขาเด็ด เลยเข็ดไป หากเป็นบัว ควรมีใย ให้กันบ้าง ถึงอยู่กลาง ธารา ก็ว่าใกล้ หมู่แมลง สื่อสาร ได้ฉับไว ส่งซิกไป สะกิดหน่อย ก็ลอยมา จบ