พี่ดอกแก้ว
โหมแรงใจไม่กลัวระรัวจิต
ขบความคิดเข้มแข็งและแรงกล้า
โถมแรงกายมอบให้ด้วยศรัทธา
หลั่งเลือดลงชะโลมหล้าไม่พรั่นภัย
แม้นพบความรวดร้าวหนาวเหน็บจิต
ไม่ครวญคิดเก็บครองความหมองไหม้
แม้นที่สุดเขาตีจากและพรากไป
ไม่จดจำใส่ใจขอทำงาน
คงสักวันเรือลำนี้จะมีค่า
แล่นอยู่กลางธาราอย่างอาจหาญ
แม้นกระทบคลื่นใจให้ร้าวราญ
จะแล่นไปให้ผ่านน่านน้ำวน
ขอใช้กายและใจในวันนี้
ล่องนทีลอยผ่านธารกุศล
แม้นไร้มิตรสนิทข้างห่างกมล
เหลือเพียงตนก็จะสู้กู้ฝั่งชัย
ปณิธานคือนำลำนาวา
คุ้มครองผู้อ่อนล้าที่หลับใหล
ให้ถึงฝั่งข้างหน้าอย่างปลอดภัย
รักษาสัญญาใจไม่เปลี่ยนแปลง